بررسی رابطه ایدئولوژی برنامه درسی و فلسفه‌های آموزشی با رویکردهای تدریس اساتید یک دانشگاه علوم پزشکی نظامی شهر تهران

زمینه و هدف: امروزه نحوه تدریس و تعاملات مدرسان در حوزه یاددهی – یادگیری اهمیت به سزایی پیدا کرده است. لذا، بررسی عوامل تخصصی تأثیر گذار در حوزه تدریس و رویکردهای انتخابی آنان در امر آموزش حائز اهمیت است. در واقع می‌توان نوع ایدئولوژی برنامه درسی و فلسفه‌ی آموزشی افراد را به مثابه‌ی عنصری حساس و نقش آفرین در حوزه آموزش و تدریس قلمداد نمود. از این‌رو مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه ایدئولوژی برنامه درسی و فلسفه‌های آموزشی با رویکردهای تدریس اساتید علوم پزشکی (یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی نظامی تهران) صورت گرفته است. روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی می‌باشد. جامعه پژوهش حاضر اساتید یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی نظامی شهر تهران بود که با روش نمونه گیری در دسترس صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ایدئولوژی برنامه درسی، فلسفه آموزشی و رویکردهای تدریس بوده که اعتبار و روایی آن‌ها به تأیید رسیده بود. همچنین جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS 16 استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشانگر ارتباط معنی‌دار ایدئولوژی کارایی اجتماعی (05/0P<، 23/0 r=) و ایدئولوژی یادگیرنده محور (05/0P<، 25/0 r=) با فلسفه آموزشی وجودگرایی، ایدئولوژی کارایی اجتماعی با رویکرد تدریس استاد محور (05/0P<، 26/0 r=)، همچنین ایدئولوژی یادگیرنده محور با رویکرد دانشجو محور (05/0P<، 26/0 r=) بود. از دیگر نتایج پژوهش می‌توان به ارتباط معنی‌دار رویکرد تدریس استاد محور با پیشرفت گرایی (05/0P<، 23/0 r=)، پایدارگرایی (05/0P<، 25/0 r=)، بنیادگرایی (01/0P<، 30/0 r=) و وجودگرایی (05/0P<، 27/0 r=)، همچنین رابطه رویکرد تدریس دانشجو محور با فلسفه آموزشی پایدار گرایی (05/0P<، 26/0 r=) اشاره نمود. نتیجه‌گیری: از آن‌جایی که یافته‌ها بر ارتباط معنی‌دار ابعاد ایدئولوژی برنامه درسی و فلسفه‌های آموزشی با رویکردهای تدریس اساتید اشاره دارد، دانشگاه مورد مطالعه و دانشگاه‌ها مشابه می‌توانند آموزش و برنامه‌هایی را برای ارتقاء سطح کیفیت و آشنایی اساتید با جهت‌گیری‌ها برنامه درسی و فلسفه‌های حاکم بر حوزه تعلیم و تربیت طراحی نمایند.